Uncategorized
-
Badania wytrzymałościowe
W przypadku ścinania na rdzeń nakłada się sztywną obejmę i uszczelnia. Następnie przykłada sie obciążenie pionowe Q i przy naprężeniu A ścina się grunt w płaszczyźnie podstawy rdzenia zwiększając naprężenie ścinające do wartości TFTmax. Badanie przeprowadza się w kilku miejscach wykopu badawczego stosując różne pionowe obciążenia i uzyskując odpowiednie wartości Tfi. Otrzymaną zależność aproksymuje się prostą wg wzoru, stosując metodę najmniejszych kwadratów; jako wynik badań otrzymuje się (I) i c. Badania wytrzymałościowe można również wykonywać w otworach badawczych za pomocą presjometru.
-
Wytrzymałość na ścinanie
Wytrzymałość gruntu na ścinanie zależy od warunków jego obciążenia oraz może zależeć (w gruntach nieizotropowych) od kierunku uprzywilejowanych powierzchni poślizgu (powierzchni osłabień). Badania próbek przeprowadza się w warunkach płaskiego ścinania lub trójosiowego ściskania próbek walcowych; próbki bada sie przy stałej (niewielkiej) prędkości odkształcenia Al w kierunku działania naprężeń t lub Gł. Zależność wzrostu naprężeń od przemieszczeń może mieć postać krzywej 1 i wtedy grunt określa się jako mający strukture wrażliwą. Wytrzymałość rezydualną gruntu otrzymuje gie przez wielokrotne ścinanie płaskie tej samej próbki w obu kierunkach (tam i z powrotem). Efektywne parametry geotechniczne wytrzymałości na ścinanie i c oblicza się z zależności tan *c, gdzie u — wartość ciśnienia porowego w…
-
Warstwa wodoszczelna
Warstwę wodoszczelną układa się na warstwie ciepłochronnej dając uprzednio gładź z zaprawy cementowej, w celu wygładzenia nierówności oraz zamknięcia porów i kanalików w warstwie ciepłochronnej, aby nie przedostawał się do nich środek służący do gruntowania. Warstwę wodoszczelną układa się po wyschnięciu gładzi. Przy spadkach stropodachu poniżej 5/0 warstwa ta powinna być typu ciężkiego, wykonana w ten sposób, że po zagruntowaniu podłoża rzadkim roztworem asfaltowym układa się kilka izolacyjnych powłok asfaltowych na przemian z dobrymi papami asfaltowymi lub tkaninami impregnowanymi. Papy, stanowiące pewnego rodzaju szkielet izolacji, nie powinny być suche i kruche. Nie należy stosować pap z powłokami w postaci piasku, łyszczka lub talku, gdyż uniemożliwiają one dokładne zlepienie papy z…
-
KONSTRUKCJE DACHÓW MONOLITYCZNYCH
Dachy płaskie z poddaszami Dachy tego rodzaju składają się z dwóch elementów konstrukcyjnych, tj. właściwego dachu i stropu poddasza, oddzielonych od siebie przestrzenią powietrzną poddasza dostępną dla użytkowania lub też nie dostępną. Konstrukcja właściwego dachu jest najczęściej żebrowa i analogiczna do konstrukcji stropów żebrowych. Składa się ona z płyty, żeber, podciągów i wieńców. Pochylenie płyty dachowej, która pokryta jest papą na lepiku, powinno być nie mniejsze niż 10%.
-
Wzmocnienie stropów scian w budynkach istniejacych
Budynki, w których mogą być urządzone ukrycia, powinny czynić zadość określonym wymaganiom dotyczącym konstrukcji. Nie powinny być urządzane ukrycia w budynkach silnie uszkodzonych lub też odremontowanych po spaleniu. Grubość ścian, zewnętrznych powinna wynosić co najmniej 51 cm. Cieńsze ściany w budynkach szkieletowych powinny być pogrubione do 51 cm. Stropy i dach nad przeciwlotniczym ukryciem zabezpieczającym powinny być ogniotrwałe lub ognioodporne.
-
Najmniejsze dopuszczalne grubosci i material scian zewnetrznych
Najmniejsze dopuszczalne grubości i materiał ścian zewnętrznych w przypadku całkowitego zagłębienia ukrycia wynoszą: mury z cegły klasy 75 na zaprawie marki 5064 cm, mury z kamienia klasy 150 na zaprawie marki 5070 cm, ściana z betonu marki 110 o ciężarze objętościowym nie mniej niż 2000 kG/mS 50 cm, ściana żelbetowa z betonu marki 110 25 cm. W przypadku wystawania stropu ponad teren wyżej podane grubości należy zwiększyć o 20%. Najmniejsze dopuszczalne grubości ścian wewnętrznych stanowiących podpory stropu przy zastosowaniu wyżej podanych materiałów i zapraw wynoszą: mur ceglany 51 cm, mur z kamienia 50 cm, ściana z betonu 40 cm i ściana z żelbetu 25 cm. Konstrukcja stropów ukryć powinna czynić…
-
Przemieszczenie pionowe
Nadajemy wycinkowi tarczy przemieszczenie pionowe s(z) zgodne z warunkami kinematycznymi. Ponieważ układ sił ma być w równowadze, praca wirtualna sił zewnętrznych i wewnętrznych powinna być równa zeru. Praca wirtualna sił zewnętrznych wynosi LZ dc+bf, natomiast praca wirtualna sił wewnętrznych —b. Przy oznaczeniach Lu, O otrzymuje się Ebh Eob, skąd po przyjęciu bh Fo otrzymujemy EOFoC2 EF c Cli. Równanie podaje zależność pomiędzy obciążeniem tarczy i przemieszczeniem jej krawędzi górnej.
-
Wykres momentów
Sporządzanie wykresu momentów Ml(x) od obciążenia zewnętrznego i reakcji ri(T). Wynik można poprawić, uwzględniając sprężystość belki. Wyznacza się wiec ugięcie belki y(z), stosując np. metodę obciążeń wtórnych dla układu swobodnie podpartego. Następnie uwzględnia się przesunięcie pionowe podpór stosując odpowiednie wzory.
-
Belka o skończonej długości i obciążeniu stałym
Zgodnie z założeniami, pod wpływem obciążenia zewnętrznego miejsce obciążone podłoża doznaje przesunięcia pionowego i powstaje tam naprężenie równe G(x) = y (x) C. Na podłożu spoczywa belka o stałej szerokości b. Zakłada się, że belka jest nieodkształcalna w kierunku poprzecznym, a rozkład obciążeń i reakcja podłoża są wzdłuż szerokości równomierne. Do obliczeń statycznych wprowadza się reakcję podłoża na jednostkę długości belki, uzyskaną przez pomnożenie naprężenia w podłożu przez szerokość belki r (x) Cby (x). Na podstawie zależności oraz znanych praw wytrzymałości materiałów można ustawić równanie różniczkowe ugięcia belki na podłożu sprężystym.
-
Fundamenty pasmowe
Ławy fundamentowe. Najprostszym fundamentem jest ława. Może ona być murowana (zwykle na zaprawie cementowej), betonowa lub żelbetowa. Kształt lawy zależny jest na ogół od rodzaju stosowanego materiału. Poszerzenie ław murowanych uzyskuje się przez odsadzki.