nagrzewanie powierzchni dachu
Dla zmniejszenia wpływu nagrzewania powierzchni dachu na jego konstrukcję należy stosować następujące rozwiązanie: a. Zdylatować płytę betonową lub gładź cementową w odstępach co 2,OX X 2,0 m, aby mogła swobodnie zmieniać swe wymiary. Szczeliny dylatacyjne zapełnia się asfaltem lub pokrywa paskami blachy cynkowej lub miedzianej. Paski te należy odgiąć do góry lub do dołu i nakryć od góry przynajmniej dwiema warstwami papy. Paski przykleja się do płyty lepikiem asfaltowym, b. Zastosować izolację termiczną płyty od góry. W zależności od rodzaju izolacji termicznej, pokrycie papowe naklejamy bezpośrednio na warstwę izolacji termicznej lub też dajemy najpierw gładź cementową o grubości 2,53 cm. W tym przypadku gładź cementowa powinna być podzielona spoinami dylatacyjnymi w obu prostopadłych do siebie kierunkach w odstępach ok. 2 m. Według wymagań norm niemieckich (DIN 4108) izolacja termiczna górnej płyty dachowej powinna zapewniać opór cieplny 0,50 m2hoC/kcal i stanowić ok. 75% całkowitego oporu cieplnego wymaganego dla konstrukcji stropodachu. Niezależnie od zabezpieczenia górnej płyty dachowej wszystkie elementy żelbetowe konstrukcji dachowej powinny być tak zaprojektowane, aby nie spowodowały swym wydłużeniem lub skróceniem termicznym szkodliwych i niszczących skutków udzielających się innym częściom budynku współpracującym z dachem, np. ścianom i gzymsom. W szczególności w konstrukcjach dachów płaski ch i stropodachów należy oddzielić wieniec konstrukcji stropu dachowego od ścian zewnętrznych, aby strop w czasie termicznego wydłużania się nie przenosi swych ruchów na ścianę. W przypadku braku takiego oddzielenia na ścianie zewnętrznej, na poziomie stropu powstaną pęknięcia, których później nie można usunąć.W okresie letnim, wskutek rozszerzania się płyty dachowej niezdylatowanej w kierunku szerokości budynku, następuje przesunięcie części gzymsu i pęknięcie tynku zewnętrznego ściany. Przy oparciu stropodachu na ścianach poprzecznych nośnych lub na ścianach działowych następują pęknięcia tych ścian. W przypadku, gdy ściany zewnętrzne są wykonane na słabej zaprawie może nastąpić popękanie ścian również i od wewnątrz pomieszczenia. W okresie zimowym dach kurcząc się pociąga za sobą również ściany, na których się opiera, powodując zamykanie się pęknięć z okresu letniego i powstawanie nowych pęknięć. Oddzielenie konstrukcji stropodachu od ścian zewnętrznych najlepiej jest dokonać za pomocą dwóch warstw papy ułożonych na ścianie lub wieńcu żelbetowym usztywniającym ściany. Wymagania zawarte w normie odnośnie do dylatowania konstrukcji monolitycznych dachów żelbetowych są następujące: a) największy odstęp między dylatacjami w dachach żelbetowych nieocieplonych z góry, w budynkach murowanych i szkieletowych nie powinien przekraczać 20 m, b) jeżeli dach żelbetowy ma górną izolację cieplną; wówczas odstęp między dylatacjami nie powinien przekraczać 30 m. [podobne: kalkulator budowlany, jaka wilgotność w domu, olx wałcz ]