Dane uzupełnia sie podczas wizji lokalnej terenu, w czasie której dokonuje się również obserwacji stanu i warunków eksploatacji istniejących budowli oraz zmienności poziomów wód gruntowych (np. w istniejących studniach). Gdy istniejące materiały i wizja lokalna okażą się nie wystarczające, to wykonuje się wstępne badania polowe w najbardziej charakterystycznych punktach terenu i w miejscach projektowanych cięższych lub głębiej posadawianych budowli. Jako badania wstępne często bardzo użyteczne są zdjęcia lotnicze (dla większych terenów zabudowy) i badania geofizyczne (np. na terenach krasowych).

Jeżeli w otworze występowały grunty skaliste lub grunty spoiste, oddzielające warstwy wodonośne o dużej różnicy poziomów piezometrycznych, to w obrębie tych gruntów otwór należy zacementować. Pomiarów głębokości należy dokonywać w odniesieniu do poziomu terenu w miejscu wiercenia. Poziom ten należy utrwalić przed przystąpieniem do wiercenia i powiązać niwelacyjnie z przyjętym geodezyjnym układem wysokościowym. Dokładność pomiaru. Należy prowadzić na bieżąco ocenę rodzaju i stanu gruntów w świdrze po jego wydobyciu z otworu; po każdej dostrzeżonej zmianie, lecz nie rzadziej niż co 30 cm głębokości, należy wykonać normowe badania makroskopowe.

Żerdzie powinny mieć trwałe oznaczenia długości w odstępach co 10 cm. Konstrukcja urządzeń do wbijania powinna zapewniać swobodne spadanie młota, bez hamowania siłami tarcia lub bezwładności innych elementów, np. liny lub tp. Sondowanie należy wykonywać w sposób ciągły, stosując stałą częstość uderzeń nie większą niż co 2 sekundy. W trakcie sondowania liczy się uderzenia młota na każde 10 cm pogrążenia sondy i sporządza wykres.

Sporządzanie wykresu momentów Ml(x) od obciążenia zewnętrznego i reakcji ri(T). Wynik można poprawić, uwzględniając sprężystość belki. Wyznacza się wiec ugięcie belki y(z), stosując np. metodę obciążeń wtórnych dla układu swobodnie podpartego. Następnie uwzględnia się przesunięcie pionowe podpór stosując odpowiednie wzory.

Nadajemy wycinkowi tarczy przemieszczenie pionowe s(z) zgodne z warunkami kinematycznymi. Ponieważ układ sił ma być w równowadze, praca wirtualna sił zewnętrznych i wewnętrznych powinna być równa zeru. Praca wirtualna sił zewnętrznych wynosi LZ dc+bf, natomiast praca wirtualna sił wewnętrznych —b. Przy oznaczeniach Lu, O otrzymuje się Ebh Eob, skąd po przyjęciu bh Fo otrzymujemy EOFoC2 EF c Cli. Równanie podaje zależność pomiędzy obciążeniem tarczy i przemieszczeniem jej krawędzi górnej.

Warstwę wodoszczelną układa się na warstwie ciepłochronnej dając uprzednio gładź z zaprawy cementowej, w celu wygładzenia nierówności oraz zamknięcia porów i kanalików w warstwie ciepłochronnej, aby nie przedostawał się do nich środek służący do gruntowania. Warstwę wodoszczelną układa się po wyschnięciu gładzi. Przy spadkach stropodachu poniżej 5/0 warstwa ta powinna być typu ciężkiego, wykonana w ten sposób, że po zagruntowaniu podłoża rzadkim roztworem asfaltowym układa się kilka izolacyjnych powłok asfaltowych na przemian z dobrymi papami asfaltowymi lub tkaninami impregnowanymi. Papy, stanowiące pewnego rodzaju szkielet izolacji, nie powinny być suche i kruche. Nie należy stosować pap z powłokami w postaci piasku, łyszczka lub talku, gdyż uniemożliwiają one dokładne zlepienie papy z…

Przykład zastosowania proszku wodoodpornego z pyłów dymnicowych wg rozwiązań radzieckich do izolacji tarasu. W celu zasypania proszkiem warstwy pionowej przy ścianie pozostawiono małe okienka w górnej warstwie z płytek klinkierowych. Warstwa proszku chroni izolację papową od zatrzymywania się na niej wody, powiększając jednocześnie wartość izolacji cieplnej tarasu. Warstwa wierzchnia zabezpieczająca od mechanicznych uderzeń stosowana jest na tarasach. Warstwa ta powinna być tak wykonana, aby przy termicznych wydłużeniach miała swobodę ruchów i jednocześnie zabezpieczała od zniszczeń położoną pod nią powłokę wodoszczelną.

Nazwy piasków są następujące : piasek gruby — d50 0,5 mm, piasek średni — 0,5 mm > 0,25 mm, piasek drobny — 0,25 mm Grunty budowlane. Podział, nazwy, symbole i określenia.Badania podłoża gruntowego. Cel i rodzaje badań. Badania podłoża przeprowadza się w celu uzyskania danych o przestrzennym układzie gruntów i o ich własnościach geotechnicznych oraz o wodach gruntowych. Na podstawie tych badań wydziela się w podłożu warstwy geotechniczne oraz ustala dla nich niezbędne parametry geotechniczne, określające wytrzymałość gruntów na ścinanie (c, ich odkształcalność (E, M) oraz cechy fizyczne (y, ID, IL), a także dane dotyczące wód gruntowych: warstwy wodonośne i ich poziomy piezometryczne, współczynnik filtracji oraz skład chemiczny wód.