Dachy łukowe bezżebrowe stosowane są w zasadzie do rozpiętości ok. 20 m. Przy większych rozpiętościach, ze względu na duży i niekorzystny wpływ obciążenia jednostronnego na kształt linii ciśnień, łuki bezżebrowe stają się nieekonomiczne. Dachy łukowe bezżebrowe oblicza się zwykle jako łuki bezprzegubowe, ponieważ z reguły grubość płyty, począwszy od zwornika w kierunku wezgłowi, wzrasta i wskutek sztywnego połączenia z gzymsem i wieńcem praktycznie należy się liczyć z utwierdzeniem łuku na podporach. Przyjmowany niekiedy do obliczeń prosty schemat łuku trójprzegubowego statycznie wyznaczalnego nie jest słuszny i może doprowadzić do błędów konstrukcyjnych, gdyż praktycznie nie da się utworzyć na podporach oparcia zbliżonego choćby do przegubu.

W przypadku stosowania rozwiązań stropodachów z izolacją paroszczelną nad pomieszczeniami o wilgotności względnej powietrza większej niż 60010 (kuchnie, pralnie, łazienki itp.) zaleca się stosować otwory wentylacyjne o regulowanym prześwicie, umieszczone pod sufitem. Otwory te ułatwią odpływ nadmiaru pary, która nie zdąży przeniknąć przez ściany zewnętrzne i nieszczelności okien i może się skroplić na powierzchni sufitu i ścian. Rozwiązanie drugie, umożliwiające swobodne przejście pary przez warstwy ocieplające, stosowane jest najczęściej w dachach z ocieplonym stropem poddasza lub w stropodachach wentylowanych. Rozwiązania tego typu są o tyle korzystne, że umożliwiają stosowanie do izolacji termicznej dachów szerszego asortymentu materiałów izolacyjnych, nawet mało odpornych na działanie wilgoci. Para wodna mając bowiem swobodne ujście przez…

Aby spełnić te wymagania i zapobiec kondensacji pary wodnej przy jednoczesnym zachowaniu wymaganej izolacji termicznej stropu dachowego, należy zastosować jedno z niżej podanych rozwiązań: a) stworzyć izolację paroszczelną uniemożliwiającą przedostanie się pary do wnętrza konstrukcji stropu dachowego, b) umożliwić swobodne przejście pary wodnej przez konstrukcję stropu dachowego. Rozwiązanie pierwsze z paroizolacją wymaga zastosowania dobrych i trwałych materiałów izolacyjnych odpornych na ewentualne zawilgocenie skondensowaną parą wodną w przypadku uszkodzenia lub nieszczelności izolacji paroszczelnej. Para wodna dostając się bowiem do wnętrza stropodachu i napotykając duży opór w postaci szczelnego pokrycia papowego kondensuje się w górnej części przegrody i zawilgocą ją. W przypadku dużej ilości pary w pomieszczeniu skroplona para wodna może spowodować…