Trzy uklady sprezyn równoleglych

Trzy układy sprężyn równoległych. W pierwszym przypadku masa drgająca m oparta jest na sprężynie o stałej k2 i podwieszona do sprężyny ostałej kl. W drugim przypadku oparta jest ona na dwóch równoległych sprężynach o stałych k i k2 Schemat ten jest najczęściej stosowany w praktyce. Charakteryzuje się on układem pracy. W którym na górną sprężynę działa suma obciążeń od obciążeń płyty górnej i reakcji śruby sprężyny dolnej. 6.1.5. Konstrukcja podpierająca Konstrukcja oparcia projektowana jest w postaci słupków podpierających o znacznej sztywności, spoczywających na fundamencie betonowym. Zazwyczaj za pośrednictwem dolnej stalowej ramy oporowej stabilizującej i usztywniającej słupki dołem. 6.1.6. Posadowienie Z punktu widzenia technologicznego, zadaniem posadowienia jest działa nie bezwładnościowe. Podparcie to nie powinno wytwarzać amortyzatora, lecz przeciwnie musi pochłaniać energię (podobnie jak kowadło). Niekiedy stosowane są podparcia lekkie, nie jest to jednak właściwy sposób posadowienia, gdyż wprowadza połączenie sprężyste pomiędzy podłożem a konstrukcją stołu w warunkach dwóch stopni swobody, co powoduje ruch konstrukcji posadowienia stołu i zaburzenia drgań zamierzonych oraz bardzo utrudnia ich regulację. Zazwyczaj ogólne przepisy budowlane w zakresie minimalnej głębokości posadowienia oraz wymiary gabarytowe urządzeń do wibrowania objętościowego określają wymiary fundamentu w sposób wystarczający dla uzyskania odpowiedniej wielkości jego masy. Konieczne jest jednak sprawdzenie wielkości amplitudy wychyleń drgań fundamentu, której wartość musi być mniejsza od wartości określonych normą PN-67/B-03040 dla fundamentów pod maszyny. [więcej w: olx sieradz, ogranicznik przepiec, młodzi projektanci ]