Ciśnienie wody w porach grunt

W przypadku gdy grunt jest całkowicie nawodniony, natychmiast po jego obciążeniu wzrasta ciśnienie wody w porach gruntu i następuje filtracja w kierunku mniejszych naporów. W gruntach małoprzepuszczalnych wyciskanie wody z porów wymaga dłuższego czasu i dlatego grunty spoiste osiadają powoli. Po usunięciu obciążenia grunt ulega odprężaniu i powiększa swoją objętość, następuje bowiem zmniejszenie naprężeń między cząstkami gruntu, wskutek czego błonki wody w miejscach styku cząstek dążą do powiększenia swej grubości. Grunt nie odzyskuje jednak całkowicie pierwotnej objętości, gdyż część cząstek ulega trwałym przemieszczeniom względem siebie. Po każdym obciążeniu i odciążeniu grunt odkształca sie częściowo spręzyście, a częściowo trwale. Grunt wielokrotnie obciążany i odciążany nabiera coraz bardziej cech ciała sprężystego. Sciśliwość gruntów bada się w edometrach, w których próbka gruntu jest umieszczona w nieodkształcalnym pierścieniu i nie ma możliwości rozszerzania się; wskutek rozporu bocznego powstają naprężenia poziome. W edometrach bada sie również ciśnienie pęcznienia pc. Jako miarę ściśliwości gruntu przyjmuje się moduł edometryczny ściśliwości Mo, który jest współczynnikiem we wzorze określającym odkształcenie jednostkowe E h ciała liniowo odkształcalnego w jednowymiarowym stanie odkształceń. Odkształcenie jednostkowe fz można również przedstawić za pomocą wzoru 1Oz (1 —2vĘ), gdzie v i Eo — współczynnik Poissona i moduł odkształcenia gruntu. Z porównania wyrażeń wynika zależność Eo—oMo, skąd Moduły Mo i Eo przyjmuje sie dla zakończonego stanu osiadania gruntu, Ponadto wobec występowania odkształceń trwałych rozróżnia się moduły ściśliwości pierwotnej MO (przy pierwszym obciążeniu) i moduły ściśliwości wtórnej M (przy następnych obciążeniach). [podobne: więźba dachowa prefabrykowana, kolcowój szkarłatny, olx wąbrzeźno ]