Zmiany dlugosci sciagu

W celu uniknięcia dodatkowych momentów zginających oś ściąga powinna przecinać się na podporach z linią ciśnień. Zmiany długości ściągu, spowodowane bądź przez sprężyste wydłużenie wskutek sil rozciągających, bądź też przez zmiany temperatury kompensują się przy spotykanych w budownictwie miejskim rozpiętościach przez sprężyste odkształcenia ścian lub słupów i wskutek tego można zrezygnować z projektowania łożysk stałych i przesuwnych. Takie bezłożyskowe oparcie łuku ma tę zaletę, że zapewnia lepszy rozkład sił obciążenia wiatrem na podporach. Zmniejszenie przesuwu łuku można osiągnąć przez odpowiednie naciągnięcia ściągów tuż przed rozdeskowaniem konstrukcji. Należy jednak mieć na uwadze, aby nie przekroczyć w ściągu naprężeń przewidzianych dla ciężaru własnego konstrukcji. Ściągi mogą być stalowe lub żelbetowe. W pierwszym przypadku muszą być zabezpieczone przed korozją przez malowanie lub betonowanie. Jako schematy statyczne do obliczeń luków przyjmuje się luki: bezprzegubowy, jednoprzegubowy (w zworniku), dwuprzegubowy (przeguby w wezgłowiach) oraz trój przegubowy. Podstawową zaletą dachów łukowych jest niewielka ilość stali potrzebna do zbrojenia oraz możliwość posadowienia budynków przekrytych tego typu dachem na słabych gruntach, ponieważ wskutek przejęcia przez ściąg rozporu poziomego obciążenia od ścian przenoszą się na fundamenty prawie osiowo. Pod względem układu konstrukcyjnego dachy łukowe dzielą się na: a) dachy łukowe bezżebrowe (płytowe), b) dachy żebrowe. [patrz też: wyłączniki nadprądowe, młodzi projektanci, wełna mineralna lambda ]