-
Stropy szklano-zelbetowe.
Stropy wykonywane są w postaci płyt żelbetowych z zabetonowanymi kszałtkami szklanymi, umożliwiającymi przenikanie światła przez strop. Kształtki są kwadratowe lub częściej okrągłe, tzw. rotality , gdyż posiadają one mniejsze naprężenia wstępne niż ksztaltki kwadratowe, spowodowane niedoskonałym chłodzeniem w piecach. Przy obliczaniu na zginanie przyjmujemy, że szkło i żelbet stanowią jedną wspólnie pracującą całość o ciężarze objętościowym y = 2500 kG/ms. Beton należy przyjmować marki 170 lub 200.
-
Układ obciążeń i przemieszczeń
Załóżmy, że do układu obciążeń i przemieszczeń Mo, Mo, Qo dochodzi w punkcie a = t, to począwszy od miejsca przyłożenia siły (dla x t) do układu pierwszego dodaje się układ drugi o następujących warunkach brzegowych Ayr — O, O, AMI. Wpływ siły P na ugięcie przekroju wyrazi się funkcją PL3 EJ. Przyłożenie siły do zatem sumie ugięć od parametrów brzegowych oraz od siły. Podobnie można rozważyć wpływ momentu zaczepionego w odległości z od początku układu. W przekroju x z powstaje ugięcie — cł-z EJ. Opierając się na tych wywodach oraz przyjmując możliwość występowania na belce dowolnego układu obciążeń zewnętrznych w postaci sil i momentów skupionych, dochodzi się do wzoru…
-
Ustalanie wymiarów wsporników i wysokości ław betonowych
Momenty zginające, występujące przy działaniu obciążeń osiowych na ławę, można w przybliżeniu obliczyć względem lica ściany ze wzoru M q 2—100 2, gdzie q — nacisk jednostkowy fundamentu. Dla mimośrodowego obciążenia ławy moment zginający od działania trapezu obciążeń q2 i q wynosi q2 i qe — nacisk na grunt pod krawędzią ławy i lica słupa od obciążenia N (bez uwzględnienia ciężaru ławy). Nieznaczne przekroczenie dopuszczalnych naprężeń rozciągających w betonie może być skompensowane pogrubieniem ściany nad ławą. Naprężenia ścinające w ławie sprawdza się w przekroju określonym przez przecięcie podstawy ławy z płaszczyzną rozchodzenia się największych naprężeń ścinających nachyloną pod kątem a. Kąt a można przyjąć w przybliżeniu u 33 0 20.
-
Badania wytrzymałości na ścinanie
W wykopach badawczych można przeprowadzić badania wytrzymałości na ścinanie, równolegle do powierzchni zlustrzeń; ścinanie (przy dwu różnych obciążeniach normalnych) należy przeprowadzać wielokrotnie, dwukierunkowo (w przód i w tył), powtarzając je do chwili uzyskania stałych minimalnych wartości sił ścinających, co pozwoli wyznaczyć resztkowe (rezydualne) wartości i Cr. Badania laboratoryjne obejmują również oznaczenie i cr (badania Borowickiego), po czym należy określić wilgotność gruntu (z powierzchni ścięcia) oraz granicę płynności WL, Iły o wskaźniku plastyczności Ip > 650/0 zazwyczaj wykazują bardzo małe wartości i Cr, co wskazuje na ich osuwiskowy charakter, jeżeli uprzednio uległy pofałdowaniu i ścięciu w okresie dawnych ruchów tektonicznych lub osuwiskowych. Najczęściej i cr są wielokrotnie mniejsze od wartości i…
-
Badania wód gruntowych
Badania wód gruntowych obejmują pomiary ich poziomu piezometrycznego w każdej warstwie wodonośnej. W tym celu należy przerwać wiercenie po osiągnieciu takiej warstwy i dokonywać pomiarów głębokości zwierciadła wody w otworze w odstępach czasu 2+5 min oraz sporządzać wykres jego stabilizacji. Pomiary kończy się w chwili, gdy na wykresie zależności głębokości zwierciadła wody od czasu można wyznaczyć asymptotę równoległą do osi czasu, z dokładnością do 5 cm. Położenie asymptoty określa poziom piezometryczny PP w danej warstwie. W trakcie pomiarów nie wolno dolewać wody do otworu, a jeśli wodę dolewano poprzednio, to należy ją wpierw wyczerpać w takiej ilości, aby zaczęła dopływać do otworu.
-
Ciśnienie wody w porach grunt
W przypadku gdy grunt jest całkowicie nawodniony, natychmiast po jego obciążeniu wzrasta ciśnienie wody w porach gruntu i następuje filtracja w kierunku mniejszych naporów. W gruntach małoprzepuszczalnych wyciskanie wody z porów wymaga dłuższego czasu i dlatego grunty spoiste osiadają powoli. Po usunięciu obciążenia grunt ulega odprężaniu i powiększa swoją objętość, następuje bowiem zmniejszenie naprężeń między cząstkami gruntu, wskutek czego błonki wody w miejscach styku cząstek dążą do powiększenia swej grubości. Grunt nie odzyskuje jednak całkowicie pierwotnej objętości, gdyż część cząstek ulega trwałym przemieszczeniom względem siebie. Po każdym obciążeniu i odciążeniu grunt odkształca sie częściowo spręzyście, a częściowo trwale.
-
Konstrukcja dachów lukowychbezzebrowych.
Dachy łukowe bezżebrowe stosowane są w zasadzie do rozpiętości ok. 20 m. Przy większych rozpiętościach, ze względu na duży i niekorzystny wpływ obciążenia jednostronnego na kształt linii ciśnień, łuki bezżebrowe stają się nieekonomiczne. Dachy łukowe bezżebrowe oblicza się zwykle jako łuki bezprzegubowe, ponieważ z reguły grubość płyty, począwszy od zwornika w kierunku wezgłowi, wzrasta i wskutek sztywnego połączenia z gzymsem i wieńcem praktycznie należy się liczyć z utwierdzeniem łuku na podporach. Przyjmowany niekiedy do obliczeń prosty schemat łuku trójprzegubowego statycznie wyznaczalnego nie jest słuszny i może doprowadzić do błędów konstrukcyjnych, gdyż praktycznie nie da się utworzyć na podporach oparcia zbliżonego choćby do przegubu.
-
Metody statystyczne
Istnieje wiele metod statystycznych, które można byłoby zastosować. Najprostsza i dla praktyki wystarczająca metoda polega na wyznaczeniu średniej arytmetycznej x i odchylenia standardowego G oraz na wyznaczeniu wartości miarodajnej badanej cechy wg wzorów, gdzie: wynik badania pojedynczej próbki, liczba próbek; w przypadku N 30 podstawia się wartości współczynnik ufności dla danego poziomu ufności , poziom ufności — oznacza, że rzeczywista wartość danej cechy w u przypadkach na 100 nie wyjdzie poza przedział wartości miarodajnych rzecz < X. Odchylenie standardowe można odnieść względem średniej arytmetycznej, co pozwoli uzyskać tzw. współczynnik zmienności – 100%. Współczynnik zmienności (wariancji) charakteryzuje jednorodność zbioru; przy v 10 zbiór jest bardzo jednorodny, a dla wartości 10+13, 13+16,…
-
Obserwacja stanu i warunków eksploatacji istniejących budowli oraz zmienności poziomów wód gruntowych
Dane uzupełnia sie podczas wizji lokalnej terenu, w czasie której dokonuje się również obserwacji stanu i warunków eksploatacji istniejących budowli oraz zmienności poziomów wód gruntowych (np. w istniejących studniach). Gdy istniejące materiały i wizja lokalna okażą się nie wystarczające, to wykonuje się wstępne badania polowe w najbardziej charakterystycznych punktach terenu i w miejscach projektowanych cięższych lub głębiej posadawianych budowli. Jako badania wstępne często bardzo użyteczne są zdjęcia lotnicze (dla większych terenów zabudowy) i badania geofizyczne (np. na terenach krasowych).
-
Izolacja tarasu
Przykład zastosowania proszku wodoodpornego z pyłów dymnicowych wg rozwiązań radzieckich do izolacji tarasu. W celu zasypania proszkiem warstwy pionowej przy ścianie pozostawiono małe okienka w górnej warstwie z płytek klinkierowych. Warstwa proszku chroni izolację papową od zatrzymywania się na niej wody, powiększając jednocześnie wartość izolacji cieplnej tarasu. Warstwa wierzchnia zabezpieczająca od mechanicznych uderzeń stosowana jest na tarasach. Warstwa ta powinna być tak wykonana, aby przy termicznych wydłużeniach miała swobodę ruchów i jednocześnie zabezpieczała od zniszczeń położoną pod nią powłokę wodoszczelną.