kondensacja pary wodnej

Aby spełnić te wymagania i zapobiec kondensacji pary wodnej przy jednoczesnym zachowaniu wymaganej izolacji termicznej stropu dachowego, należy zastosować jedno z niżej podanych rozwiązań: a) stworzyć izolację paroszczelną uniemożliwiającą przedostanie się pary do wnętrza konstrukcji stropu dachowego, b) umożliwić swobodne przejście pary wodnej przez konstrukcję stropu dachowego. Rozwiązanie pierwsze z paroizolacją wymaga zastosowania dobrych i trwałych materiałów izolacyjnych odpornych na ewentualne zawilgocenie skondensowaną parą wodną w przypadku uszkodzenia lub nieszczelności izolacji paroszczelnej. Para wodna dostając się bowiem do wnętrza stropodachu i napotykając duży opór w postaci szczelnego pokrycia papowego kondensuje się w górnej części przegrody i zawilgocą ją. W przypadku dużej ilości pary w pomieszczeniu skroplona para wodna może spowodować zacieki na suficie stropodachu. Z tych względów wykonanie warstwy paroszczelnej wymaga szczególnej dokładności i staranności. Warstwa izolacji paroszczelnej powinna się składać z dwóch warstw papy sklejonych lepikiem i ułożonych na dolnej płycie konstrukcyjnej stropodachu. Zamiast papy można stosować folię aluminiową lub plastykową. Szczególną uwagę należy zwrócić na styki izolacji, które powinny być dokładnie sklejone lepikiem. Dolna płyta konstrukcyjna p owinna być wykonana z materiałów odpornych na działanie wilgoci. Nie zaleca się stosowania płyt gipsowych, ani suchego tynku na podsufitkę w stropodachu o konstrukcji tego typu. Wykonywanie izolacji paroszczelnej przez powlekanie dolnej płyty konstrukcyjnej środkami wodoszczelnymi jest niewskazane, gdyż powłoki te są nietrwałe i ulegają łatwo włoskowatym spękaniom wskutek ruchów stropodachu. [podobne: wytrzymałość na ścinanie, przenikanie ciepła, drewnochron kolory ]