Wykres momentów

Sporządzanie wykresu momentów Ml(x) od obciążenia zewnętrznego i reakcji ri(T). Wynik można poprawić, uwzględniając sprężystość belki. Wyznacza się wiec ugięcie belki y(z), stosując np. metodę obciążeń wtórnych dla układu swobodnie podpartego. Następnie uwzględnia się przesunięcie pionowe podpór stosując odpowiednie wzory. Zależności te wyprowadzono z warunku, że dodatkowy wykres reakcji podłoża r2(x), proporcjonalny do obliczonego ugięcia Y2(x), tworzy zrównoważony układ sil: J r2(a) da—O, Dodatkowa reakcja podłoża r2(m) wywołuje dodatkowe momenty W ten sposób druga iteracja wprowadza poprawkę do wstępnych wykresów reakcji podłoża oraz momentów. Jeżeli otrzymane momenty M2(a) wywołują jeszcze godne uwagi dalsze odkształcenie belki, to proces przybliżania należy kontynuować dalej. Wynik ostateczny otrzymuje się przez superpozycję. Przy ocenie wyników należy wziąć pod uwagę to, że kolejne przybliżenia zmierzają z dwóch stron do wartości granicznej. Belka na podłożu sprężystym. Fundament wykonany jako belka o stałym przekroju poprzecznym spoczywa na tarczy sprężystej o skończonej wysokości. Pod wpływem obciążenia belka doznaje ugięcia, powodując przemieszczenia górnej krawędzi tarczy, Obliczenie stanu naprężenia belki fundamentowej przeprowadza się przy następujących założeniach: a) belka pracuje w obszarze sprężystym, b) stan naprężenia i odkształcenia podłoża budowlanego odpowiada modelowi tarczy o skończonej wysokości h, c) przemieszczenia spodu belki i wierzchu podloża są jednakowe, d) w kierunku poprzecznym belka jest nieodkształcalna. Tarcza o grubości b i wysokości h poddana jest działaniu obciążenia rozłożonego qł(x). Wycinek tarczy długości jest obciążony na krawędzi górnej przez qt(x); ponadto w przekrojach ograniczających wycinek występują naprężenia styczne, wyrażone zależnością. Pod wpływem tego obciążenia w wycinku tarczy powstają naprężenia normalne. [więcej w: ciśnienie spływowe, fabryka czekolady kraków, służebności gruntowe ]