-
Terenowe przewody kanalizacyjne
-
TERENOWA SIEC KANALIZACYJNA
TERENOWA SIEĆ KANALIZACYJNA Terenowa sieć kanalizacyjna ma za zadanie odprowadzanie ścieków z przewodów w obrębie budynków (posesji) do ulicznej sieci kanalizacyjnej. Jeśli na terenie posesji znajduje się wiele budynków skanalizowanych, to sieć terenowa może być bardzo rozległa. 3. 5. 4.
-
Kanal glówny
-
Rozgalezienia w wewnetrznej sieci kanalizacyjnej
Rozgałęzienia w wewnętrznej sieci kanalizacyjnej terenowej powinny być projektowane i wykonywane za pomocą trójników, pod kątem nie większym niż 45°. W przypadku podłączenia przewodu spustowego pionowego do przewodu sieci terenowej, odległość do trójnika nie powinna być większa niż 10 m, a do najbliższej studzienki rewizyjnej – nie dłuższa niż 20 m. Według przepisów radzieckich podłączenie przewodów do sieci kanalizacyjnej terenowej powinno następować w studzienkach rewizyjnych ze względów esksploatacyjnych. Używa się jednak i trójników (odgałęzień), które znalazły u nas szersze zastosowanie. Przy głęboko położonej sieci terenowej, przewody odpływowe z budynków oraz odcinki przewodów płyciej położone, mogą być przyłączone do sieci w studzienkach przepadowych.
-
Rury azbestowo-cementowe
Ostatnio często stosowane są do przewodów kanalizacyjnych rury azbestowo-cementowe, produkowane z mieszaniny cementu i azbestu przez Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Szczucinie. Rury te są wodoszczelne o dużej wy trzymałości, łatwe w obróbce, o bardzo gładkiej powierzchni, nie ulegają korozji i są bardzo lekkie. Ujemną stroną jest ich kruchość i słaba odporność na ścieranie przez piasek. Rury azbestowo-cementowe kanalizacyjne wyrabia się w 2 odmianach: – rury bose, łączone za pomocą nasuwek azbestowo-cementowych, – rury kielichowe i dwukielichowe . Rury żeliwne i stalowe w przewodach kanalizacyjnych terenowych stosuje się tylko w szczególnych przypadkach.
-
Glazura zapewnia wodoszczelnosc rury i gladkosc scian
Glazura zapewnia wodoszczelność rury i gładkość ścian, zabezpiecza je przed ścieraniem oraz przed działaniem niszczącym ługów i kwasów. Rury kamionkowe mają szerokie zastosowanie we wszystkich systemach kanalizacji, gdyż są wytrzymałe i odporne na działanie chemikalii i temperatury. Odpowiednio do średnic rur stosuje się kształtki, jak: rewizje, trójniki, łuki, syfony, zwężki i korki. Do odprowadzania ścieków z dużą zawartością kwasów w kanalizacji zakładów przemysłowych stosuje się rury kwasoodporne. Kwasoodporne rury kamionkowe wyrabia się z gliny odpornej na działanie kwasów, z domieszką kwasoodpornych substancji.
-
Materialy na terenowe przewody kanalizacyjne
Materiały na terenowe przewody kanalizacyjne. Na terenowe przewody kanalizacyjne (podwórzowe) używa się najczęściej rury betonowe lub kamionkowe. Rury betonowe wg PNjB-14070 wykonuje się w dwóch klasach jakości: I i II. Rury betonowe I klasy wyrabiane są mechanicznie. Beton do formowania zarabiany bywa mechanicznie w betoniarkach przeciwbieżnych, a masa ułożona w formie zagęszczana jest mechanicznie albo przez ubijanie zautomatyzowane, prasowanie odśrodkowe, wibrowanie lub też przez wirowanie.
-
Przedsiebiorstwo Wodociagów i Kanalizacji
Według przepisów Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji może określić głębokość ułożenia kanałów w zależności. od warunków lokalnych, z tym że głębokość ta nie może być mniejsza niż 1,5 m poniżej powierzchni terenu, licząc od wierzchu przewodu. Przy ustalaniu głębokości należy m. in. brać pod uwagę wpływ temperatury ścieków na ocieplanie przewodów.
-
Glebokosc ulozenia przewodów terenowych
Głębokość ułożenia przewodów terenowych. Głębokość ułożenia wewnętrznej sieci terenowej przyjmuje się w zależności od głębokości przemarzania gruntu i temperatury odprowadzanych ścieków. Najmniejsza głębokość przewodów terenowych o średnicy do 500 mm wynosi zwykle 0,3 m poniżej głębokości przemarzania (do wierzchu rury). Jeżeli zachodzi konieczność płytszego ułożenia rur sieci terenowej, np. przy niedostatecznej głębokości położenia kanału ulicznego, należy je ocieplić materiałami izolacyjnymi (drobnym torfem, żużlem itp.
-
Zamocowania mechaniczne moga byc stosowane w przypadku urzadzen wibracyjnych o udzwigu do 2 T
Zamocowania mechaniczne mogą być stosowane w przypadku urządzeń wibracyjnych o udźwigu do 2 T. Uwarunkowane to jest szybkim zużyciem podstawowych elementów połączeń i dużym nakładem pracy fizycznej przy ich eksploatacji. Do zamocowania mechanicznego mogą być stosowane uchwyty klinowe. Uchwyt ten składa się z jarzma 1 przesuwanego pomiędzy poprzecznymi belkami urządzenia wibracyjnego. Na jarzmo to przy zamocowywaniu wprowadza się zacisk 3, który dociska się za pośrednictwem klina 2 wbijanego w szczelinę jarzma, uzyskując uchwycenie i dociśnięcie zaciskiem półki obrzeża formy.