Wytrzymałość na ścinanie

Wytrzymałość gruntu na ścinanie zależy od warunków jego obciążenia oraz może zależeć (w gruntach nieizotropowych) od kierunku uprzywilejowanych powierzchni poślizgu (powierzchni osłabień). Badania próbek przeprowadza się w warunkach płaskiego ścinania lub trójosiowego ściskania próbek walcowych; próbki bada sie przy stałej (niewielkiej) prędkości odkształcenia Al w kierunku działania naprężeń t lub Gł. Zależność wzrostu naprężeń od przemieszczeń może mieć postać krzywej 1 i wtedy grunt określa się jako mający strukture wrażliwą. Wytrzymałość rezydualną gruntu otrzymuje gie przez wielokrotne ścinanie płaskie tej samej próbki w obu kierunkach (tam i z powrotem). Efektywne parametry geotechniczne wytrzymałości na ścinanie i c oblicza się z zależności tan *c, gdzie u — wartość ciśnienia porowego w chwili oznaczenia wartości równej const. Podziały gruntów rodzimych mineralnych Podział gruntów niespoistych (sypkich) wg nierówoziarnistości. W zależności od wartości U rozróżnia sie następujące rodzaje gruntów/; równoziarniste różnoziarniste 5 < U < 15, bardzo różnoziarniste — 15 < U. Podział gruntów niespoistych (sypkich) wg stopni a wilgotności Sr — wgr grunt mało wilgotny — Sr < 0,4, grunt wilgotny grunt mokry Stany zagęszczenia g run łów niespoistych (sypkich) stan luźny ID < 0,33, stan średnio zagęszczony stan zagęszczony — 0,67 < ID. Podział gruntów spoistych wg wskaźnika styczności mało spoiste średnio spoiste — 10 < 1p 20, zwięzłospoiste — 20 30,S bardzo spoiste — 30 < lp. Stany gruntów spoistych stan półzwarty stan twardoplastyczny stan plastyczny stan miękkoplastyczny stan płynny. Nazwy i symbole gruntów rodzimych mineralnych stosuje się w zależności od ich uziarnienia. Dla gruntów drobnoziarnistych, w których d90 < 2 mm, stosuje się trójkąt uziarnienia, w którym oznaczenia współrzędnych są następujące. [patrz też: więźba dachowa prefabrykowana, kolcowój szkarłatny, olx wąbrzeźno ]