Architektura i nowoczesne budownictwo – Baubotanik: Botanicznie inspirowany system projektowania, który tworzy żywe budynki

Budynki Ferdinand Ludwig Timber są regularnie chwalone za zrównoważony rozwój, ponieważ dwutlenek węgla usuwany z atmosfery przez drzewa pozostaje zamknięty w strukturze budynku. Ale co by było, gdybyś mógł pójść o krok lepiej, projektować budynki, które nie tylko blokują węgiel, ale aktywnie pochłaniają dwutlenek węgla, aby wzmocnić jego strukturę. W tym artykule, pierwotnie opublikowanym przez Międzynarodową Federację Architektów Krajobrazu jako Baubotanik: Botanically Inspired Biodesign , Ansel Oommen bada teorię i techniki Baubotanik, systemu budowania z żywymi drzewami, który próbuje to osiągnąć. Drzewa są wysokie , spokojni strażnicy naszej ludzkiej narracji. Całe życie spędzają na oddychaniu po planecie, wspierając ogromne ekosystemy, zapewniając jednocześnie kluczowe usługi w postaci żywności, schronienia i medycyny. Ich sprężyste konary podnoszą zarówno niebo, jak i nasze duchy. Ich staroświecka wspaniałość jest świadectwem czasów przesunięć, do tego stopnia, że wyobrażając sobie świat bez drzew, można wyobrazić sobie świat bez życia. Aby iść naprzód, ludzkość musi nie tylko współistnieć z naturą, ale także być jej aktywnym dobroczyńcą. . W Niemczech ten sojusz można znaleźć za pośrednictwem Baubotanik lub Living Plant Constructions. Zainspirowany przez architekta, dr. Ferdinanda Ludwiga, inspiracją była starożytna sztuka kształtowania drzewa. + 8. W trakcie studiów [na Uniwersytecie w Stuttgarcie] nawiązałem kontakt z historycznymi przykładami architektury żywej i byłem zafascynowany od pierwszej chwili. wyjaśnił. . Wizja jest nowym sposobem integracji drzew w architekturze i urbanistyce. Jak sama nazwa wskazuje, kiedy ukształtuje się je poprzez różne sposoby poprzez przycinanie, gięcie, szczepienie lub tkanie, drzewa mogą stać się niezwykłymi dziełami innowacji. Wczesne przykłady żywych mostów korzeniowych w Meghalaya w Indiach oraz ogrodzenia z żywopłotem średniowiecznej Europy ujawniają ich dodatkową wartość w środowisku zabudowanym. Pomimo interwencji człowieka, proces ten może również zachodzić w przyrodzie, gdy pnie, korzenie lub gałęzie w pobliżu powoli połączyć razem. Znany jako inoskulacja lub podejście do szczepienia, może pojawić się w obrębie jednego drzewa lub sąsiednich drzew tego samego lub innego gatunku. Z biegiem czasu, gdy kończyny rosną, wywierają na siebie rosnącą presję, podobną do tarcia między dwiema dłońmi pocierającymi się razem. Powoduje to, że kora zewnętrzna ześlizguje się, odsłaniając tkankę wewnętrzną i pozwalając na wzajemne splątanie się naczyń krwionośnych, w istocie łącząc ich siłę życiową. Seria przekrojów poprzez inosculation. Obraz. Baubotanik Ferdinanda Ludwiga Ludwiga idzie jednak o krok dalej. Poprzez włączenie składnika roślinnego do metalowego rusztowania i innych materiałów budowlanych powstaje żywy, oddychający budynek. Z upływem czasu, w miarę starzenia się drzew, ich stopione połączenia nadal się wzmacniają, zapewniając dodatkowe wsparcie nośne. Rzeczywiście, zdolność rosnących drzew do wprowadzania obcych materiałów, takich jak metal i plastik, podkreśla potencjał struktur Baubotanikal w urbanistyce. Szczegóły połączenia 2012. Zdjęcie. Ferdinand Ludwig Niestety, nie wszystkie gatunki drzew nadają się do takiego twórczego leczenia. Idealni kandydaci muszą być elastyczni i energiczni dzięki cienkim kórkom, które można łatwo przeszczepić, takim jak wierzba (Salix), platan / platan (Platanus), topola (Populus), brzoza (Betulus) i grab (Carpinus). Opracował Louudwig,. Na potrzeby mojego doktora testowałem około 10 różnych gatunków pod kątem ich zdolności do inozyfekowania. Płaskownik, grab i buk połączyły się bardzo dobrze i szybko dzięki cienkiej, łuszczącej się kory. Te z grubą korą powodowały więcej problemów po zaszczepieniu. Co zaskakujące, jeden najlepszy wybór nie działał tak dobrze. Na początku użyliśmy wielu wierzb ze względu na ich szybki wzrost [i łatwość rozmnażania] z sadzonek. Jednak już ich nie używamy, ponieważ nie są one długotrwałe, a połączenia między rośliną a elementami technicznymi mają tendencję do gnicia. Tak więc, jego wczesne twory trzypiętrowej wieży, wierzbowej kładki i srebrna wierzba stacji obserwacji ptaków nadal stoją, ale nie bez wyzwań. Kładka dla wierzby lata 2012. Zdjęcie. Ferdinand Ludwig Sześć lat po powstaniu wieżyczki, Ludwig zauważył: Ciężkie gradobicie, mróz, infekcje grzybicze i problemy z jakością wody wpłynęły na nasze przewidywania dotyczące wzrostu [na czwarty rok], które spadły poniżej oczekiwań. typowy przykład wpływu czynników nieprzewidywalnych. Z całą pewnością Ludwig i jego bliscy współpracownicy byli w stanie rozwiązać te problemy poprzez selektywne przesadzanie i techniczne adaptacje. W rezultacie opracowali system ograniczania i przesadzania niektórych drzew bez wpływu na ogólną żywotność struktury. Ten system redundancji pozwala na straty do 30% drzew bez żadnych negatywnych skutków, ale staje się większy
[hasła pokrewne: kalkulator budowlany, wytrzymałość gruntu na ścinanie, olx sieradz ]